déboîter - verbe

Indicatif
Présent Imparfait Passé simple Futur
déboîte
déboîtes
déboîte
déboîtons
déboîtez
déboîtent
déboîtais
déboîtais
déboîtait
déboîtions
déboîtiez
déboîtaient
déboîtai
déboîtas
déboîta
déboîtâmes
déboîtâtes
déboîtèrent
déboîterai
déboîteras
déboîtera
déboîterons
déboîterez
déboîteront
Conditionnel Subjonctif Impératif
Présent Présent Imparfait
déboîterais
déboîterais
déboîterait
déboîterions
déboîteriez
déboîteraient
déboîte
déboîtes
déboîte
déboîtions
déboîtiez
déboîtent
déboîtasse
déboîtasses
déboîtât
déboîtassions
déboîtassiez
déboîtassent
-
déboîte
-
déboîtons
déboîtez
-
Infinitifdéboîter
Participe Présentdéboîtant
Participe Passé
déboîtédéboîtée
déboîtésdéboîtées

Se flexionne comme: chanter

forme nominale : déboîtement