existentialiser - verbe

Indicatif
Présent Imparfait Passé simple Futur
existentialise
existentialises
existentialise
existentialisons
existentialisez
existentialisent
existentialisais
existentialisais
existentialisait
existentialisions
existentialisiez
existentialisaient
existentialisai
existentialisas
existentialisa
existentialisâmes
existentialisâtes
existentialisèrent
existentialiserai
existentialiseras
existentialisera
existentialiserons
existentialiserez
existentialiseront
Conditionnel Subjonctif Impératif
Présent Présent Imparfait
existentialiserais
existentialiserais
existentialiserait
existentialiserions
existentialiseriez
existentialiseraient
existentialise
existentialises
existentialise
existentialisions
existentialisiez
existentialisent
existentialisasse
existentialisasses
existentialisât
existentialisassions
existentialisassiez
existentialisassent
-
existentialise
-
existentialisons
existentialisez
-
Infinitifexistentialiser
Participe Présentexistentialisant
Participe Passé
existentialiséexistentialisée
existentialisésexistentialisées

Se flexionne comme: chanter